ارزش یک دارایی مالی معادل ارزش فعلی جریانات نقدی مورد انتظار آتی می‌باشد که از آن با عنوان ارزش ذاتی یاد می‌شود. در رویکرد تنزیلی، ارزش شرکت، بر حسب جریان‌های نقدی تولیدی شرکت تعیین می‌شود، از نظر علمی، این روش برترین روش محاسبه ارزش شرکت محسوب می‌شود. در رویکرد تنزیلی، جریان‌های نقد آتی شرکت، با توجه به یک نرخ مشخص، تنزیل شده و ارزش شرکت در مقطع کنونی محاسبه می‌شود.
در مدل DDM، جریان نقدی مورد تنزیل، سود نقدی یا همان سود تقسیمی شرکت می‌باشد. دلیل استفاده از سود نقدی در این مدل این است که آن چیزی که سهامدار در ازای خرید و نگهداری سهم به دست می‌آورد، سود نقدی است.
